Οι αρχές της ολιστικής θεραπευτικής
Αντιμετωπίζει τον άνθρωπο/ασθενή ολιστικά, ως σώμα, νους, πνεύμα. Ο άνθρωπος επηρεάζεται από πολύπλοκους παράγοντες οι οποίοι αλληλοεπιδρούν ο ένας στον άλλο.
Αυτοί μπορεί να είναι: φυσικοί/ σωματικοί παράγοντες, νοητικοί, συναισθηματικοί, πνευματικοί, κοινωνικοί, διατροφικοί, γενετικοί και περιβαλλοντικοί.
Η εμφάνιση ανισορροπίας σε ένα από τους πιο πάνω παράγοντες επηρεάζει αλυσιδωτά και τους υπόλοιπους.
Στοχεύει να επιτύχει τη θεραπεία στη ρίζα του προβλήματος που είναι η αιτία και όχι το σύμπτωμα. Αντιμετωπίζοντας τα συμπτώματα δεν καταστέλλεται η ασθένεια με αποτέλεσμα να επανεμφανιστεί αργότερα.
Δίνει μεγαλύτερη προσοχή στη μοναδικότητα κάθε ατόμου, παρά στο είδος της ασθένειας που παρουσιάζει.
Αντιμετωπίζει την ασθένεια ως ένδειξη ανισορροπίας του ατόμου στο σύνολο του και όχι μεμονωμένης ανισορροπίας σε κάποια σημεία του σώματος
Η πρόληψη είναι σημαντικότερη από τη θεραπεία. Και αυτή επιτυγχάνεται με την υιοθέτηση υγιεινού τρόπου ζωής και σκέψης.
Η απουσία ασθένειας δεν δηλώνει την ύπαρξη υγείας. Υγεία σημαίνει διατήρηση ζωτικότητας, ηρεμία, χαρά, ψηλή ενέργεια και ευεξία.
Ο θεραπευτής λειτουργεί ως σύμβουλος και συνοδοιπόρος με τον ασθενή. Το ενημερώνει σωστά και τον παρακινεί να αντιληφθεί το μέγεθος της ευθύνης ττου για τη ασθένεια και να αναλάβει τη προσπάθεια για τη ίαση του.
Ο θεραπευτής ενθαρρύνει τον ασθενή να χρησιμοποιεί τη θεραπευτική δύναμη της αγάπης, της ελπίδας, του χιούμορ και του ενθουσιασμού και αποφεύγει τις τοξικές επιδράσεις που προκαλεί ο θυμός, η κακία, η θλίψη και ο φόβος.